EINDE
Blijf op de hoogte en volg Eline
07 Mei 2015 | Jamaica, Mandeville
Heamatodialyse Unit: laatste week stage
Patiënten komen naar dialyse als ze problemen hebben met de nieren, en die dus niet volledig hun werk kunnen doen. Het bloed wordt dus niet goed gefilterd. Daarom moeten ze drie keer in de week naar dialyse komen om hun bloed te zuiveren. De eerste dag op dialyse voelde ik me super welkom en ook heel nuttig! Ik arriveerde om 7 uur en een assistent verpleegkundige was bezig met de dialyse apparaten klaar te maken, dus ik kon al direct helpen! De leidingen in de apparaten steken, de juiste papieren bij de juiste apparaten leggen. Want iedereen heeft zijn eigen plaatsje. Als dat alles gebeurd was, moesten de apparaten getest en gespoeld worden. Daar was ik toch niet direct mee weg. Het was heel ingewikkeld en de verpleegkundigen deden alsof dit niets was. Ik denk niet dat ik dit op één week ga kunnen. Dan konden de patiënten binnenkomen. Ik had alle patiënten al gezien die ochtend, want steeds als er iemand arriveerde staken ze hun hoofd binnen om dag te zeggen! Ook de verpleegkundigen waren één hechte groep, ze knuffelde iedereen als ze binnenkwamen. Het was een leuke sfeer. Er waren 8 patiënten deze morgen. Rond half 9 waren ze allemaal aangesloten aan hun dialyse apparaat. En moesten ze dus in hun zetel wachten tot 12 uur tot wanneer het afgelopen was. Ze konden tv kijken, een boek lezen, een dutje doen, … sommige hadden ook een zak bij met snoep en koekjes in. Ze moeten een streng dieet volgen en mogen dus veel dingen niet eten. Aangezien ze dit allemaal wel mogen eten terwijl ze aan het dialyse apparaat zijn gekoppeld, kunnen ze er eens goed van profiteren! De patiënten die hier komen voelen zich echt ‘thuis’. Ze hebben hun dekentje en kussen bij en vanalles om hun mee te ‘amuseren’ die 4 uur. Je ziet er echt verschillende patiënten groepen. Mannen en vrouwen van 17 tot … jaar. Elke dag doen ze ook een moment dat ze bidden. Sommige patiënten lezen dan een tekst uit de bijbel en ook zingen ze liedjes. Er is ook een ‘porter’, hij zorgt ervoor dat al de patiënten goed in hun zeteltje geïnstalleerd zijn. De tweede dag was hetzelfde als de eerste dag, alleen met andere patiënten! Ik leer elke dag heel veel hier! Na stage gingen we nog naar de megamarkt en de apotheker! We kochten cadeautjes voor Mr. En Mrs Glanville en voor Ray (onze broer hier in het gastgezin), en ook kochten we vanalles voor het ziekenhuis met het geld dat ik verdiend had door men wafeltjes te verkopen (danku nog eens iedereen!). We kochten bavetjes voor op nursery, aangezien ze dat daar niet hadden en altijd kledingstukken gebruikte om af te dekken. Dan kochten we nog van alle steriel materiaal voor op de algemene diensten en handalcohol. Woensdag avond gingen we nog ‘enen’ drinken omdat dit onze laatste week in Mandeville was. Donderdag deden we een halve dag zodat we nog een keer naar de wasserij konden voor alles fris te wassen voor we op verlof vertrekken! Ook zijn we nog langs projects abroad geweest om alles in orde te brengen voor ons vertrek. ’s Avonds hebben we met z’n allen nog wat foto’s getrokken, en onze valiezen ingepakt! Vrijdag gaan we ook wat vroeger stoppen en gaan we overal op elke dienst dat we gestaan hebben nog eens ‘dag zeggen’ voor we vertrekken! Waauw, dit doet echt raar. Wat 10 weken lang een gewoonte was om hier elke morgen binnen te wandelen en elke namiddag buiten te gaan, gaat nu een herinnering zijn.
Onze laatste week stage zit er bijna op, tijd voor vakantie. Van 8 tot 22 mei gaan we rondreizen door Jamaica naar verschillende plaatsen: Negril, Black River, Ocho Rios, Montego Bay,… Om dan op 22 mei ’s morgens de vlieger terug naar huis te nemen!
Ik zie jullie als ik thuis ben!
Bedankt aan al degene die men blogje gevolgd hebben & mij gesteund hebben in dit gebeuren ;)! En nen extra bedankt aan moe Peda, voor altijd te reageren op men blogjes ;)
See you soon,
xxx
Patiënten komen naar dialyse als ze problemen hebben met de nieren, en die dus niet volledig hun werk kunnen doen. Het bloed wordt dus niet goed gefilterd. Daarom moeten ze drie keer in de week naar dialyse komen om hun bloed te zuiveren. De eerste dag op dialyse voelde ik me super welkom en ook heel nuttig! Ik arriveerde om 7 uur en een assistent verpleegkundige was bezig met de dialyse apparaten klaar te maken, dus ik kon al direct helpen! De leidingen in de apparaten steken, de juiste papieren bij de juiste apparaten leggen. Want iedereen heeft zijn eigen plaatsje. Als dat alles gebeurd was, moesten de apparaten getest en gespoeld worden. Daar was ik toch niet direct mee weg. Het was heel ingewikkeld en de verpleegkundigen deden alsof dit niets was. Ik denk niet dat ik dit op één week ga kunnen. Dan konden de patiënten binnenkomen. Ik had alle patiënten al gezien die ochtend, want steeds als er iemand arriveerde staken ze hun hoofd binnen om dag te zeggen! Ook de verpleegkundigen waren één hechte groep, ze knuffelde iedereen als ze binnenkwamen. Het was een leuke sfeer. Er waren 8 patiënten deze morgen. Rond half 9 waren ze allemaal aangesloten aan hun dialyse apparaat. En moesten ze dus in hun zetel wachten tot 12 uur tot wanneer het afgelopen was. Ze konden tv kijken, een boek lezen, een dutje doen, … sommige hadden ook een zak bij met snoep en koekjes in. Ze moeten een streng dieet volgen en mogen dus veel dingen niet eten. Aangezien ze dit allemaal wel mogen eten terwijl ze aan het dialyse apparaat zijn gekoppeld, kunnen ze er eens goed van profiteren! De patiënten die hier komen voelen zich echt ‘thuis’. Ze hebben hun dekentje en kussen bij en vanalles om hun mee te ‘amuseren’ die 4 uur. Je ziet er echt verschillende patiënten groepen. Mannen en vrouwen van 17 tot … jaar. Elke dag doen ze ook een moment dat ze bidden. Sommige patiënten lezen dan een tekst uit de bijbel en ook zingen ze liedjes. Er is ook een ‘porter’, hij zorgt ervoor dat al de patiënten goed in hun zeteltje geïnstalleerd zijn. De tweede dag was hetzelfde als de eerste dag, alleen met andere patiënten! Ik leer elke dag heel veel hier! Na stage gingen we nog naar de megamarkt en de apotheker! We kochten cadeautjes voor Mr. En Mrs Glanville en voor Ray (onze broer hier in het gastgezin), en ook kochten we vanalles voor het ziekenhuis met het geld dat ik verdiend had door men wafeltjes te verkopen (danku nog eens iedereen!). We kochten bavetjes voor op nursery, aangezien ze dat daar niet hadden en altijd kledingstukken gebruikte om af te dekken. Dan kochten we nog van alle steriel materiaal voor op de algemene diensten en handalcohol. Woensdag avond gingen we nog ‘enen’ drinken omdat dit onze laatste week in Mandeville was. Donderdag deden we een halve dag zodat we nog een keer naar de wasserij konden voor alles fris te wassen voor we op verlof vertrekken! Ook zijn we nog langs projects abroad geweest om alles in orde te brengen voor ons vertrek. ’s Avonds hebben we met z’n allen nog wat foto’s getrokken, en onze valiezen ingepakt! Vrijdag gaan we ook wat vroeger stoppen en gaan we overal op elke dienst dat we gestaan hebben nog eens ‘dag zeggen’ voor we vertrekken! Waauw, dit doet echt raar. Wat 10 weken lang een gewoonte was om hier elke morgen binnen te wandelen en elke namiddag buiten te gaan, gaat nu een herinnering zijn.
Onze laatste week stage zit er bijna op, tijd voor vakantie. Van 8 tot 22 mei gaan we rondreizen door Jamaica naar verschillende plaatsen: Negril, Black River, Ocho Rios, Montego Bay,… Om dan op 22 mei ’s morgens de vlieger terug naar huis te nemen!
Ik zie jullie als ik thuis ben!
Bedankt aan al degene die men blogje gevolgd hebben & mij gesteund hebben in dit gebeuren ;)! En nen extra bedankt aan moe Peda, voor altijd te reageren op men blogjes ;)
See you soon,
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
